Wederdienst bij het Apostolisch genootschap

Onze voorzitter, Jan Ruiter, hield bij het Apostolisch genootschap in het kader van de RLRA wederdiensten op 25 januari 2009 de volgende voordracht:

Goede mensen van het Apostolisch Genootschap,

Zeer hartelijk dank dat ik tijdens uw dienst iets mag zeggen. Bijna een jaar geleden mocht ik uw gebouw voor het eerst betreden. Dat had wel een ietsje eerder mogen zijn. Ik heb tenslotte 25 jaar lang in deze zelfde stad gewerkt als coördinator van het Mozeshuis en van de Mozes en Aäronkerk.

Maar goed, wanneer ik hier dan in maart vorig jaar binnen kom voor een vergadering dan is daar meteen die gastvrije Ank Veenstra. Zij staat onze Raad van Levensbeschouwingen en Religies Amsterdam met raad en daad terzijde. En namens u is zij ook lid van deze Raad. Mevrouw Veenstra wil het duidelijk niet bij de ontmoeting van een enkele vergadering laten blijven. Zij regelt een gesprek met uw voorganger Mario Weeda, en met Sheela Vyas, onze secretaresse en met Ank en mezelf. De sfeer is inspirerend en de uitkomst zo mogelijk nog beter.

Uw Genootschap biedt ons aan om in de nevenruimten te vergaderen en kleinere ontmoetingen te houden. En zelfs, indien zinnig en mogelijk in deze prachtige grote kerkruimte. En dat alles kostenloos. Wij zijn daarmee zeer verguld en u allen daarvoor dankbaar.

De Raad van Levensbeschouwingen en Religies te Amsterdam verenigt moslims, joden christenen, en ook humanisten, boeddhisten, hindoes, bahai, soefi en brahma kumaris. Deelnemende koepelorganisaties zijn de Raad van Kerken en de Unie van Marokkaanse Moskeeën. En laat ik vooral de zeer actieve Vrouwengroep van de RLRA niet vergeten. Het is dus bij ons altijd Pinksterfeest...Parten en Elamieten, joden en proselieten, Kretenzen en Arabieren, we horen de apostelen in onze eigen taal Gods grote werken verkondigen !

De Raad van Levensbeschouwingen en Religies heeft dan ook als doel de samenhang in de stad te stimuleren vanuit interreligieuze levensbeschouwelijk dialoog en samenwerking. Elke vergadering begint met het zg. Schatgraven. Steeds een ander lid belicht een tekst uit eigen traditie, maar heeft daar tevens bij gezocht ongeveer gelijkluidende teksten uit de geschriften van andere religies en overtuigingen. U weet het: bekend maakt bemind.

Vandaag mogen we dus bij u zijn in deze dienst en wij zijn gaarne tot wederdienst bereid door dit korte woord. En straks ongetwijfeld ook in persoonlijke gesprekken. Zo waren we in de afgelopen weken en maanden ook welkom bij de viering van het Suikerfeest in Slotermeer,
de herdenking van de geboortedag van een van de twee oprichters van het Bahai-geloof, de start van de nieuwbouw van de synagoge van de Liberaal Joodse Gemeente, een interreligieuze culturele viering van de Soefi en bij de 375ste kerstviering van de Oude Lutherse Kerk.

Tussendoor was er ook nog een bijeenkomst naar aanleiding van de film van Wilders. Hij was ook uitgenodigd. Maar zijn stoel bleef leeg. Die kunnen we nu naar de rechtszaal brengen ...

Vandaag is het de slotdag van de week van gebed voor de eenheid van de christenen. Dit jaar is het thema: Eén in Gods hand. De centrale tekst is Ezechiel 37. U weet wel over het dal van de dorre doodsbeenderen. Ezechiel vertelt. De hand van de Heer God raakt mij aan
en voert mij midden in de vallei. En die ligt vol beenderen, zeer veel en zeer dor. En de Heer vraagt: mensenkind, kunnen de beenderen weer levend worden ? Gij weet het, Heer, antwoordt Ezechiel. Profeteer dan!

Ezechiel profeteert en er ontstaat een geruis doordat de beenderen zich naar elkaar toe bewegen. Er komen spieren op en vlees en huid. Maar ze blijven nog levenloos. En de Heer zegt: spreek aldus: o geest van de vier windstreken, blaas in deze doden! En ze gaan recht overeind staan, een indrukwekkende menigte. Nóg talrijker dan deze dagen bijeen in Washington rond Obama !

U mag bij dit visioen denken aan het scheppingsverhaal. Daar kunnen we immers lezen:
God blies levensadem in zijn neus en de mens werd een levend wezen. En soortgelijke verhalen, beelden en visioenen vinden we in zo vele religies.

Vandaag is ook de jaarlijkse Auswitzherdenking. Zo’n dal van verdelging, beenderen en as mag nooit meer mogelijk worden. Heel goed dus die oproep aan de moslims om de herdenking bij te wonen. Wanneer ik na deze viering snel weg ga, dan is dat om eveneens deze bijeenkomst
in het Wertheimpark mee te maken.

Beschamend is helaas de rehabilitatie door de Paus van Richard Williamson die twintig jaar geleden buiten Rome om tot bisschop werd gewijd. Deze bisschop ontkent de holocaust. Zo zijn er vele, vele redenen waarom wij ijverig dienen te blijven op de vierkante meter die we op deze aarde mogen bewonen. Inderdaad Leven met verschil, zoals de titel van deze viering luidt. Sterker misschien nog: geen leven zonder verschil.

Mogen wij daartoe allen gezegend zijn in deze boeiende, bloeiende , veelkleurige, muti-etnische, multi-religieuze en interculturele stad..

Jan Ruijter